Przeminęło jak sekunda, zaś żal pozostanie do końca żywota. Dlatego zastanawiam czy warto - kochać, czy warto żyć? Życie ma się jedno i starałam się je przeżyć jak umiałam najlepiej, najuczciwiej. Jestem ,,rozbitym kryształem,, którego nikt już nie pozbiera.
Tęsknota idzie za mną I cichutko mówi mi, Że kiedyś nawet we śnie Razem będziemy szli.
Mam nadzieję i tą nadzieją żyję. Pozdrawiam wszystkich PRZYJACIÓŁ, życąc im szczęścia. Gdy już je będziecie mieć nie pozwólcie odebrać jego sobie /szczęścia/. D O B R A N O C
|